geçmişin izleriyle raks eden beli
mikrofon tutuşundaki zarafet gibi kıvrılıyor
İstanbul gibi ağırlıyor yalnızlığı masalar
ve gerdanlık
belli
bıraksalar
toprağa boylu boyunca
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
