KARAN ARİSTOV HAYATI
Sevmek zor muydu .
Sevilmek kolaymıydı.
Oysa sevgilerim de besledim.
Kalbim bir deniz kadar hırçındı.
Sevilmek bende isterdim.
Karanlık da duygum yoktu.
Gündüz ise gözlerim kördü.
Ben saf sevdim seni.
Ağlama demiştin bana .
Şimdi gözlerim kuru.
Toprağa mı girmeliydim seni bulmak için.
Fırtına gibi estin.
Beni hiç sevmedin biliyorum.
Hayali kurmuşum senin ruhunu.
Hepsi bir yalandı.
Hiç sevilmedim ki.
Sen de haklısın sevgili :
Aşk eski bir yalandı sadece adem ve havvada kaldı..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!