Karakış Şiiri - Cem Han

Dışarıda kar var,hava kapkara,
İçim daralıyor,ruhum buhranda.
Hasta mıyım,kırgın mıyım,yoksa yasta,
Gel sevgilim,başını göğsüme yasla,

Kırma beni,üzme beni,böyle bırakma.
Ne oldu,niçin böyle yaptın?
Ama bilmelisin ki seni sevdim,sana taptım.
Kara kış gibi yaşantımı,kanımı dondurdun,
Yeni açan bir gonca gibiydi aşkım soldurdun.

Çatma kaşlarını,asma yüzünü,
Gül yüzüme, al gönlümü.
Kara kış bahara,yaza dönsün,
Tanrım seni bana döndürsün.