Karakatür
Çok kral bir adamdı kral. Evlendirildi geçince tahta. Yaştı oturduğu tahta. İktidar hırsıyla doluydu kraliçe. Bir erkek doğuramadı ama tahtanın öteki ucundaydı, soydu kralı.
Tekrar evlendi kral. Güzeldi ama bakımsızdı kroliçe. İbrik ile şarap testisini hep karıştırırdı. Bir erkek doğurdu. Hazineyi boşalttı krol, soydu kralı.
Umduğunu bulamadı kral, bir daha evlendi. Güzeldi ama her şeyi tersten anlardı klaziçe. Bardağı ters çevirip ağzı kapalı derdi. O da bir erkek doğurdu. Kendisi gibiydi klaz, soydu kralı.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
