Karakaçan Şiiri - Hidayet Gedik

Benim ile mal gütmeye
Karakaçan yollanırdı
Akşam döner iken köye
Salım, salım sallanırdı

Şen şakraktı şıkır, şıkır
İçi, dışı fıkır, fıkır
Yürüyüşü tıkır, tıkır
Yılda bir kez nallanırdı

Kulak uzun, kuyruk kısa
Ne dert taşır ne de tasa
Nerde kancık eşek bulsa
Keyiflenir dillenirdi

Emeği var odunlukta
Üstüne yok maymunlukta
Çok ağnardı ahbunlukta
Üstü başı küllenirdi

Ufak tefek bodur bir tür
İşi, gücü getir, götür
Diken yerdi kütür, kütür
Dudakları ballanırdı

Bazen beni anlar idi
Bazen türkü dinler idi
O ne güzel günler idi
Hüzünlenir tellenirdi

Hemcinsine caka satar
Toy katıra kafa tutar
Diş gösterip çifte atar
Çok herslenir dellenirdi

Erken kalkıp tımarlansa,
Tımarlanıp semerlense,
Gel beraber gezek dense
Şüphelenir kıllanırdı

Huysuzlanır öklenirken
Hele işe beklenirken
Un çuvalı yüklenirken
Zora gelmez yellenirdi

Bak sırtıma yağır derdi
Başka eşek çağır derdi
Hepimize gağur derdi
Tez gücenir ilenirdi