Kara Yağız Delikanlı Şiiri - Celal Özdemir

Hani bir çocuk vardı ya,
Kara yağız delikanlı..!
Mahallenin en güzel,
En iyi kalpli kızına sevdalı
O hiç değişmedi
Eskisi gibi hümanist
Eskisi kadar kararlı

Sense çok değilmişsin
Sözlerin incitici
Tavırların havalı mı havalı
Şimdi boşuna umutlanma,
O kara yağız delikanlı
O eski,masum kıza sevdalı...

Şimdi sende:
Materyalist düşünceler,
burjuvazist özentiler.
En acısı da:
Sen sevmeyi bile unutmuşsun.!
Kalmamış o kızdan hiç bir eser...