Kara Toprak Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

Kara toprak bugünde gelenin var.
Beklersin açmışın kollarını sineni.
Dünyadan muradın almış mı bir sor.
Doymak bilmezsin sen kara toprak.

İhtiyar mı genç mi hiç sormazsın.
Neler neler çektiler sen bilmezsin.
İyi ya da kötü olsun yeter ki gelsin.
Doymak bilmezsin sen kara toprak.

Aldın koynuna kefenini soydun.
Yedin bedenini kemikleri koydun.
Onca insan yedin ne usandın ne doydun.
Doymak bilmezsin sen kara toprak.

Kalmadı ne kefenden ne bedenden eser.
Doymadı kalan kemiklere gözün diker.
Sıkar sıkar sarmalar un gibi ezer.
Doymak bilmezsin sen kara toprak.

Osmangazi bir gün gelir senide yutar.
Sağından solundan durmadan sıkar.
Korktuğun mahlukat yanında mekan tutar.
Doymak bilmezsin sen kara toprak.