Yok ben değildim, seni seven yalnızlıktı, karanlıktı,
Soğuk, boş odalar ve belki de aynalardı
Yok yok sen değildin o,
Sevilen bir kara taştı..
Yürek aşk sanıp bağrına bastı...
Her defasında buz gibi kaskatı
Kara bir taş olduğunu hatırlattı
Bile bile, seve seve, işte böyle
Gönlüm bir taşa boşu boşuna ağıtlar yaktı..
Kayıt Tarihi : 1.4.2011 01:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!