Kara Şiirler- Kara- Bar/barlar

1.

Bas 'ın telleri kopuk. Klavye
dişleri dökülmüş çingene.
Davulun zilleri körkütük,
solist kendi makamında, ayrı havada,
afra tafrada gene,

detone çalıyoruz arkadaşlar!

Birkaç nota eksik, birkaç nota fazladan,
Allah ne verdiyse artık, Allah rızası için,
eksik ömrümüz için, artık-değer için
çalıyoruz, çan çalıyoruz, çalı çırpı,
börtü böcek, falan filan çalıyoruz
kadeve 'si içinde, bok püsür çalıyoruz
çalakalem çalıyoruz
çakırkeyif çalıyoruz
çalpara çalıyoruz...
Ruhumuz bile duymuyor çaldığımızı,

doğaçtan çalıyoruz a dostlar, beyler!

concertgebau, big band, kasaba bandosu
eugene ormandy, duke ellington,
şeb-i aruz ve h-ece!
Lizst 'in Macar Rapsodisi,
Hüseyin Avni Dede 'nin çınaraltı peşrevi,
Doktor Hyde 'dan jailhouse rock,
saksofoncu Clinton 'dan yeni dünya düzeni,
bağlamacı Haydar 'dan behey avanak!

Bu parçayı bir daha geçelim hocam...

2.

Barlarda çalıyoruz. Palas pandıras pansiyonlarda. Amfiteatrlarda. Konser salonlarında. Dağ başlarında. Yürüyüşlerde, duruşlarda, katır sırtında, kırk satır derdinde; Gece kıyılarında, şarap eşliklerinde, çalıntı sebze kasalarının ateşinde; Beş yıldızlı (ve yaldızlı yıldızları yüreklerimizin bayraksızlığında pervasızca dalgalanan) otellerin roof 'larında, tinerci bebelere gardını almış garden barlarında, paranın piç ettiği beach barlarında,

çalıyoruz efendiler!

Hem öyle içten çalıyoruz ki yürekten çalıyoruz! Müteahhit malzemeden, patron emekten, hayat ayaktakımından (bas yanlış nota basıyor, hep de burada!) , herkes sol 'den çalıyor, herkes sol gösteriyor sağdan çalıyor (bas hepinize basıyor, tam da burada!) ...

biz ömürden çalıyoruz beyler hanımlar!

(Basçı kaldırıyor gitarını işte burada, var gücüyle, defalarca yere çarpıp kırıyor: 'Sesler değil, eylem, hocam! Artık çalmayacağım...)

((8. Dekalogos:
Çalmayacaksın.))