Kara Sevda Şiiri - Hamiye Gül

Karadır yarim kaşların kara,
Kirpiğin tel tel battı canıma.
Seni sevdiğimi söyleyemem,
Kara sevda giriyor kanıma.

Kömür gözlüm yaralarım sızlar,
Ciğerlerimi ateşler dağlar.
Dilim dudagımda sitemler var.
Söylesem ahım dünyayı yakar.

Güneşim sendin ay ışığım sen,
Geçerim Leyli'nin aşk ilinden.
Alevler içinde yandım durdum,
Küle duramadım kor oldum ben.

Duydum ki başka sevdigin varmış,
Gül benizlerim ağarıp soldu.
Hırpalayıp durdum da kendimi,
Tükendim bittim ben ziyan oldum.

Eyleşemem puarın başında,
Gölge vurur,köşeleri izlerim
Yeşil yaprak değse yanık tene,
Uçar akıl baştan deliririm.

El ele mor sümbüllü bağlarda,
Sen son aşkının zirvesindesin.
Yudum yudum içerken zehrini,
Gör ki acizliğin dibindeyim.

Bir tebessüm ver bana avuntu,
Armağan et buseni saçıma.
Haram olayım ben gayrısına,
Bacım de geç git başın hakkına.