Kara Kış Şiiri - Mehmet Kırık

Onca savaş kara kış içinde sıcak bir bakış
Bu kadar geç mi gelir bir bahar
Bu kadar uzun sürer mi bir kış
Kışın açan çiçekler gözlerin
Yıldızlar inmiş gibi dizili dişlerin
Bu kadar az mı sever güzeller
Bu kadar kötüyü nasıl seçer gülmek için
Bu kadar kötüye nasıl verir kendini
Bu kadar kör müdür onun için ölene
Bu kadar kötü müdür sevene
Çölün içinde bir vaha mısın
Yoksa yanılsama serap mı
Sen misin beni bu denli sarhoş eden
Yoksa içtiğim sarap mı
Kim bilir kimin koynundasın
Gece gibi bir bıçak batar içime
Dünyaları yakasın gelir aklıma düştükçe
Çabuk ölür akvaryumu sevmeyen balıklar
Sevmedim bu dünyayı değiştiresim var
Her seferinde kendi dünyamı
Değistirmeyi denerken eskisine düşüşlerim var
Yara bere tek başıma kıvranışlarım
Gözümün önündeki koskoca kadere
Kızgın bir sokak çocugu gibi yoksun
İnanmıyorum deyişlerim var
Değiştiremezsem artık ateşe veresim var
Yaşadıklarımdan çok
Yaşayamadıklarıma özlemlerim var