Gafletten uyandığımda bir fecir vaktiydi
Ondandır fecre olan sevgim
Sonra, bir Tümata çalardı ,ve
Ben hiç dalmadığım hülyalarda kaybolurdum
Güneş ışınları odamı aydınlatırdı
Tüm acılara rağmen yeniden doğardım
Her gece ölmüyormuş gibi doğardım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta