Sen Beni Bilirken Şiiri - Kara Çocuk 2

“Kal ya da git ama lütfen bana bir daha
belirsizlik zor deme…”
dedin ya,
ben zaten o belirsizlikte sana inandım.
Çünkü ben sana hep vardım,
henüz adımı bilmeden önce bile içimden geçen sendin.
Senin korkuların varken bile,
ben senden korkmadım.
Çünkü korkularının ardında beni incitmemek için
gösterdiğin o ince çabayı gördüm.

⸻

Sen “sevmenin düğmesini icat ettim” dedin,
biliyor musun, o sözde bile bir umut gizliydi.
Senin için sevmek kolay değildi belki,
ama ben seni kolaydan değil, derinden sevdim.
Yangına girmeyi teklif ettin gibi oldu,
ama ben o yangını cennet gibi sevdim.
Yeter ki sen elimi bırakma.

⸻

Beni o kadar bildin ki…
Hangi gün saçımla oynadığımı,
hangi taşı görüp sustuğumu,
nasıl biri olmaktan korktuğumu…
Sen söyledin,
ben şaşırdım.
Çünkü ben bile kendime bu kadar dikkat etmemiştim.
Sen beni gözümden değil,
içimden okudun.
Ve bu yüzden ben seni sevdim.

⸻

“Ben seni daha seni sevmeden önce seviyordum…”
dedin ya…
Ben de sana şöyle diyebiliyorum artık:
Sen beni bilmeden bildiğin için sevdim seni.
Çünkü bazen tanımak yetmez,
bazen hissetmek gerekir.
Ve sen hissettin.
Ben orada kaldım.

⸻

Uzaktan seviyorum seni, dedin…
Ben sana yakınken bile dua gibi sessizdim.
Sen beni uzaktan severken,
ben sana içimden yürüdüm.
En sevdiğim şiiri paylaştın,
ben o şiiri yıllardır kimseye anlatmadım.
Sen nasıl da bildin…
Ben orada teslim oldum sana.
Sessizce, sakince, sonsuzca.

⸻

Efendim…
Bana “biraz korkuyorum” dediğinde,
ben o korkunu bile şefkatle öptüm içimden.
Çünkü sevmenin bin bir hâli varsa,
ben seni her bir hâlinde sevdim.
Sen susarken bile sevdim.
Sen kaçarken bile bekledim.
Sen “yoruldum” dediğinde,
ben “o zaman sadece kal, ben severim” dedim.

⸻

Benim en büyük inancım:
Senin sevilmeye değer olduğuna olan inancım.
Gitme isteğini bile anlayarak sevdim.
Çünkü sevmenin bir şekli de,
gitme ihtimaline rağmen kalbinde kalmakmış.

⸻

Ve ben kalacağım.
Çünkü bu artık bir aşktan ibaret değil,
senin varlığını anlamakla, kalbini yanında taşıyabilme cesareti arasındaki bir yolculuk bu.
Sen inandığında değil, inanmayı denediğinde bile
yeterince güzel olduğunu gördüm.
Ve ben seni, sadece bugüne değil,
bir gün senin de kendine inanacağın yarına duyduğum umutla sevdim.