Kara Çocuk ! Şiiri - Gülbeyaz Özdemir

Sevgilinin saçları rüzgarda dağılır ,,
Bir çocuk gülümser , bulutlar dağılır.
Hayır, değil bu benim benliğim
Dağılmak
kırılmak
Paramparça olmak.
Dünya adaletsiz çocuk,
Dünya zorba
Belki eşitleniriz bir gün sevgiyle
Bu kulağa iyi gelen şarkıyı dinle,
Öyle geldim ki sana,
Demirim pas içinde.
İçime susmaktan ,
Derindedir besmelem .
Bir dua ediyorum,
Kara çocuk
Duama "amin" de !
Hadi kalk göğsüme verdiğin acıyı al ,
Al bu satırları
Yetmiyor hiçbir kelime iyileştirmeye
Yeniden başlamak için birşeylere.
Sıra bizde,
Fakat ellerin senin, yok
Ellerin gbisi yok !
Değil, bu üzülmenin sırası hiç değil,
Düşüpte kalkamamanın
Gökyüzüne bakmanın
Kara çocuk düştüm,kaldır beni !