Akşam dökülüyor kentin öbür yüzüne,
Güneş şimdi kaybetti çocuksu sıcak yüzünü.
Sokaklarda yaramaz çocuklar bir bir kayboldu..
Köşe başından pembe rujlu sahte fahişe gülüşleri,
Kentin caddelerinde ürkek ve titrek yankılanıyor.
Kaldırımlara benim yalnızlığım lapa lapa kar gibi dökülüyor.
Islaktır artık eski zamanlardan kalan kaldırım taşları,
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta