Kaç karlı dağ yürüdüm sesinizi için
yalnızlık ısıran hüzün kıran sözünüz
'bana kar yolla' deyişiniz için..
geldim kar kokusuyla
ocak gecesi ağzınıza...
Ses/sizdiniz
karı sevdiğinizi söylüyordunuz oysa.. dağı da...
erken başlanır dağlarda sevmeye
sizi ben yüzsüz sevdim, erkenden
hitit testisi kalçalarınızla, gece, yeşili seçilen
çınar yaprağı nemli ellerinizle..kar vardı çünkü dağlarda
omzunuzun üstünde de karlı bir dağ...
gözlerinizdi; daldaki kestane, uzaktaki sessiz deniz..
geldim. esmer bir yüzdeki gözakıydı gülüşünüz
ki, yüzünüze gömdünüz 'of'larla...
giderim.
Faruk BAL
Kayıt Tarihi : 24.2.2001 00:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!