Kar Tepeleri Şiiri - Mehmet Aslan

Kar Tepeleri

Adını kar tepelerine yazdım.
İnan ki aşkım yazarken,
Ellerim dondu, bir an yok sandım.
O soğukta ellerim donarken,
Aşkının ateşi sardı içimi,
O zamanda ben yandım.

Acımasız derlerdi hep,
Sibirya’nın soğukları.
İnan ki aşkım senin kadar değil.
Çünkü senin verdiğin kadar,
Sibirya acı vermedi.

Bende bu düşünceyle gelmiştim,
Yerkürenin tepesine.
Hep söylemişimdir kendi kendime,
Orda seninle yanmaktansa,
Burada donmak iyidir diye.

Yanarak ölürken çekilen acılar varya,
İnan ki aşkım donarken yoktur.
Narkoz yemiş gibi ağrısız sızısız.
Yandığın zaman cesedin yakışıksız,
Oysa donduğunda tazedir ama cansız.
Söyle revamı bunlar bana be vicdansız.

Sibirya 4 mart 2007