Bir kar tanesi gibiydin sen
Beyaz, berrak ve de parlak
Kışın yağardın gönlüme,
Yazın beklerdim dönmeni.
Lapa lapa gelirdin bana arada,
Bazen de uğramazdın hiç bana.
Arada bir çığ olup vururdun,
Gönlümde dolu dizgin olurdun.
Bazen saçımda erir giderdin,
Hem de sadece bir kaç damla.
Bir kar tanesi gibiydin sen
Düştükçe yeniden gelirdin
Yağdıkça daha da büyürdün
Işıltılıydın çoğu zaman sen
Bazen de karışırdın çamura
Sen yere hiç düşme isterdim
Ama toprağın da tıpkı ben gibi
Sana çok ihtiyacı var derdim
Kar gibi gidince özletirdin beni
Gelince soğuturdun kendinden
Kayıt Tarihi : 10.4.2025 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!