Kar Savruluyor Şiiri - Ali Akça

Şahlanan bulutların tango ziyafeti,
su taneciklerinin kristal busesi,
Şehvetle birleşince kar.

Çoştu savrula savrula,
Öyle bir tatlı sevinç ki;
kondu damlara, sokaklara,
bir manzaradır, insanın göz bebeği.

Nurdan saltanatı başlamış karın,
ıssız yolları, kristal karanlıkları;
Lapa lapa kollarıyla rüzgarın,
bağlanır bulutlara evlerin balkonları.

Hasretten bir tipi ruhum üşüyor,
beni düşlüyor yar belki geceden,
gözlerime bir dua değip düşüyor,
uçuşuyor karlar yine inceden.

Pamuktan bir öpücüktür kar,
eğilir dudakları yüzüme konup,
ipekten halıya dönmüş sokaklar,
emiyor toprağı tek tek dokunup.

Sardı hasretiyle bir gurbet hüznü,
okşarken ruhumu esrarıyla kar,
Kime geçit verir şu yalçın dağlar,
hangi kader sessiz için için ağlar.

Günlerce serpildi gümüş konfeti,
Solgun ışıklardan kaldırımlara.
Şatafatıyla yıldız yıldız,
kır atıyla melekler indi.

Bir kar ömrü kadar şu geçen yıllar,
üşümüş bedenlerden izler kalır;
yarım yamalak yaşanan bu dünya,
ıslaktır, karlar yağdıkça yine ıslanır.

Ali AKÇA