Dışarda kar örtmüş toprağı.
Gelinliğini giymiş toprak ana.
Herkeste sevinç bende hüzün.
Yetimler bulamamış bir kaç çuval kömür.
Dünya bu, kimine kar eğlence, panayır.
Kimine kar dert ve hüzün...
(SonKar)
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta