Kapkara bir bulut Şiiri - Murat Ülkü

Kapkara bir bulut çökmüş üstüme,
Ne güneşim var ne de gölgem,
Rüzgar bile ıslık çalmıyor artık,
Bir fırtınanın ortasında kalmış gibiyim.
Yüzüme gülmez hayat, biliyorum,
Her köşede bir diken saklıyor.
Ama ben de inatçıyım, ey zaman,
Yaram kanasa da yüreğim atmaya devam ediyor.
​
Gülmek istiyor bu deli yürek,
En inatçı şarkılarla, en yüksek sesle.
Sanma ki pes ettim, sanma ki yoruldum,
Bu yokuşun sonunda bir düzlük var biliyorum.
Bakışlarımdaki küçümseme değil bu,
Sadece bir meydan okuma, sessizce.
Güneş doğmasa da içimde bir yıldız var,
Gıcıklık olsun diye parlıyor, gizlice.
​
Düşürmez beni bu acı rüzgarlar,
Savrulsa da saçım, dimdik durur başım.
Hayat, ne kadar taş atarsan at bana,
Ben o taşlardan kendime yol yaparım.
Gözümdeki bu yaşlar acıdan değil,
Toprağı sulayan bir bereket gibi.
Her damlası bir umut tohumu,
Filizlenecek, bir gün, biliyorum.
​
Bırak sarsın hüzün, bırak yaksın ateş,
Ben küllerimden doğmayı öğrendim.
Yenilmedim, sadece yeniden başladım,
En dibe vurduğumda bile gülümsedim.
Varsın olmasın hiç sahte tebessüm,
Gerçek bir kahkaha saklı içimde benim.
Kederler dize gelse, acılarım sus pus olsa,
Ben yine sana gülümserim, ey zalim!
​
Bu bir intikam değil, bu bir direniş,
Kalbimdeki yangın sönmez, bilirim.
Hayat sana inat, tüm hüzünlere inat,
Gıcıklık olsun diye mutlu olurum!
Çünkü biliyorum, ey hayat,
Bu seninle benim aramdaki bir oyun.
Sen ne kadar taş atarsan at,
Ben her zaman kazanacağım.
Gıcıklık olsun diye değil,
Yaşamak için, nefes almak için,
Sadece kendi benliğim için,
Hayata gülümseyerek devam edeceğim.