Kapıya açılan boşluk Şiiri - Necdet Arslan

acemi bir ustanın elinde efeleniyor kalem
yüzünden düşen bin parça kâğıdın

iki renk ringe çıkıyor
derin, arsız ve dalgalı suların orta yerinde
iki göz oda başka bir renge bürünüyor

satene sarılı uykular
daldım dalacağım derken
su olup akıyor çeşit çeşit korkular

aşınmış sözcüklerle dolu
bir çıkındır şimdi geçmişte görülen rüyalar

bilinmeyen adresten usuma gönderilen
karmakarışık çağrılar

sus, dur, yapma !
gel !
an’ın sessizliğine uyarlanmış saatler
kim kimi ihbar edecekse usulcacık

derken
yarım es.yitiyor anlam
aynaların arkasına siniyor ürpertiler

kim sobeleyecekse boşluğu
işine baksın

ben yokum