bükme dudaklarını
eğme kaşlarını düşünmesiz
kırık dallarla dolar gönül bahçem
hangi ağacın serinliğiyle
öper seni sonra o unuttuğun
güvercin uçuşuna tutkunluğum
akşamlar biraz daha kırgınlaşır
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var