Kapı Ev Şiiri - Kenan Gezici

Tahta eşikte duraksadı çocukluğumuz.
Erken büyüdük çocuk yanlarımız ukde.
Unutulmuş sokak kol gezerdi tehlike.
Ben vardım en başta korkular içinde.
Uzaklarda bir de hiç görmediklerim.
Her biri bir tepede can kardeşlerim.
Biz beraber büyüdük kimi yemek verir.
Görmek için bizden büyükleri.
Akşamı olmalı onu beklerdik.
Ayaklarımı salladığım arka pencere.
Demirden iki şiş küçük bir pencere.
Uzun uzun bakardım dalardım uzaklara.
Büyümek ne mümkün buralarda.

Kenan Gezici 13/06/2025