Kapatma ışıklarını ki belli olsun gölgen.
Hissedebileyim yaşadığını sen beni bilmesen de,
Kapatma kapılarını bir umut belirirken,
Güneş girsin içeri maziyi silemesen de.
Ay süzülürken doğarız yeniden gökyüzünde.
Belki bir cemre düşer buğulu gözlerinde,
Nadir açan çiçekler gibi kapatma ışıklarını,
Bırakma sevdasız hüzünlü şehrin aşıklarını...
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!