Mavinin yok oluşu idi sessizliğin nedeni
Renklerin ahengini böylesine yitirişi.
Dargın okyanuslar bile gülümsemişti oysa
Rüzgarın ıslığı çarparken karanlığa.
Bir ses çınladı birden denizin kulaklarında
İnciler döküldü tek tek gözyaşının yatağına
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
