Kapanış Şiiri - Seyrani Göl

Bir perde açıldı usulca,
alkışsız, selamsız.
Sadece bir kaç seyircisi vardı.
Hepsi suskun, gözlerinde yarım kalmış cümleler.

Oyun bitti...
Herkes dağıldı,
yalnızca boş koltuklarda
görünmez gölgeler kaldı.

Saatler sustu,
akrep ile yelkovan
bir daha kavuşmadı.
Takvimden düşen yapraklar, zamanı unutturmak ister gibiydi.

Bir kuşluk vaktiydi;
zamanın bile yorulduğu
o anı gördüm.

Ne oyun, ne yol,
ne de yazgı...
hiçbiri elimizde değil.
Sadece avuçlarımızda, kayıp giden bir gölge vardı.

Ve sahnenin sonu:
bir 'ah'lık ömürden sonra
bir ağıtlık yolculuk da bitti.
Ardından bir dua yükseldi,
sonra sessizlik çöktü üstüne.

Şimdi,
son ışık da söndü.
Küller arasında
yalnızca sessizliğin
soğuk nefesi kaldı.
S.GÖL