Kapama Gözlerini Şiiri - Uygar Yeni

Şiir gökyüzünü çatlatana ve toprak suya boğulana kadar kapama gözlerini!
Gökyüzünü kapkara bulutlar savaş alanına çevirene
Yeryüzü ağaçlara ve suya boğulana,
Ve şiirler çölleri yırtana kadar gözlerini kapama!

Gözlerini kapama ve başını dik gökyüzüne
Türküsünü mırıldan yeryüzünün,
Gözlerinde ışığı ve içindeki aşkı saklamadan
Yeryüzüyle gökyüzü bir olana dek, kapama gözlerini!

Çocuklar gülmekten kırılana ve analar çocuklarını sarmaktan yorulana kadar
Kapama gözlerini ve başını dik, yıldızlara bak!
Yeryüzü çocukların gül bahçesi olana ve yırtılana kadar çiçeklerden
Başını dik, gözlerindeki ışığı ve yürekteki sevdayı koru, kapama gözlerini!

Kuruyan nehirler akana, kararan umutlar yeşerene
Çatlayan tomurcuklar olana kadar, kapama gözlerini!
Başını dik gökyüzüne bak,
Eğdiğinde başını, çiçekleri gör!
Toprağın kokusunu çek içine,
Son savaş bitene, son kurşun tükenene kadar yıldızlara dik gözlerini…

Aşka ve kavgaya dair son kitap yazılana
Açlık yeryüzünden yitene kadar,
Tüm denizler arınana, tüm sözler özgürleşene kadar
Kapama gözlerini!
Başını dik ve gökyüzüne çak gözlerini, gökyüzünü çatlatana kadar…

Sen başını dik
Ve şiirlerini haykır gökyüzüne
Ve indirme başını,
Toprak kokusundan kan kokusu yitene kadar…