Kanun Hükmünde Şiiri - Hikmet Alkan

Güneşin aydınlığı,
Bir benliğin bütünlüğü içinde,
Kılıyor yaşamı sonsuz,

Yalnızlığın üzerine dökülen yağmur taneleri,
Gözü kara kaderin yazdığı bu sessiz oyunun,
Oluyor gözyaşları,

Bozuk bir terazi kefesinde,
Yapılıyor karanlığın tartısı,

Sorular keskinleşiyor,
Küçük takıların büyük düğümlerinde,
Kayboluyor ziyaret niyetine bağlanan iplikler,

Gündüzü bir tarafa,
Ayırıyorum geceyi bir tarafa,

Karanlığın orta yerinde kalıyor güneş,
Kanun hükmünde,

Kes kör karanlığı sevdiğim,
İstersen güneşe yama,

Bu karanlıklar var ya,
Bu karanlıklar,
Nefesi ile sokuyor yalnızlığıma kama,

Tak takıları taktığın kadar,
Bu kader denen yazgının boynuna,
As nazar boncuklarını,

Bir ara ver,
Fark edilmeyen bir anın,
Engin yalnızlığında,
Bir göz mübadelesine giriver