Şafakla karardı günleri
Kana boyandı gönülleri
Doğan güne gülemedi
Morarmış yüzleri
Ölü gözlerinde garip bir çelişki
Yamru, yumru vücutlarında
Ölümün acı izleri
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bir kurşun gölgesi, tenimde dilimde yüreğimde, bir kurşun gölgesi hissettiğim..delice bakışları güvercin yere düşerken..Ne diyim sana dostum..sağol...Canan Üçer
Boşuna ölmediler.
Yiğitce nasıl ölünebileceğini öğrettiler.
Kanı, kurşunu,ölümü ve de sevgiyi yazan kaleminiz hiç susmasın. Yaşar YILDIZ
Kan`i, kursunu, Ölümü yerginiz dogru.
Ama ölenleri de yeriyor sucluyor gibi bir duygu uyandirdi siiriniz bana. Ve bir celiskiyi duyumsatti. Yaniliyormuyum? Saygilarimla israfil YILDIZKAN
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta