Ateş düştü dünyaya,
Kor, alev alev.
Çığlıklar, yürekler dağlıyor.
Feryatlar yükseliyor semalara,
Ahlar, vahlar, isyanda insanlar.
Nedir bu zulüm?
Toprak isyanda, su diyor.
Kan kokusu yayılmış dört yana.
İnsanlar birleşmiş tek hedefte,
Dikmiş gözünü, hak etmediğine.
“Daha, daha” diyor,
“Kan, zülüm, yetmez, daha” diyor.
Ey insanoğlu düşün:
Bir dikili ağacın mı var istifade edilen?
Bir yararlı eserin mi var?
Bir çimi mi çaktın?
Bir tuğla mı ördün?
Bir gönül mü yaptın?
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!