Kanber Gürbüzdal Şiirleri - Şair Kanber ...

Kimler gelir kimler geçer kapından
coglü babasıyla dostluk kurduran
onca erenleri köye dolduran.
alaman köyüdür bizim yörede

Çok hastalar derman bulur gönlünden

Zalim sillesi gene vurmadan.
Sarılıp silaha bizi sormadan.
Şeriat zulmünü gene görmeden.
Gelin dostlar bir olalım.

Yobazın vahşeti kapı çalmadan.

Aldık ikrar ve imanı,
İyinin yokluk zamanı,
Okulumuz erler meydanı,
Burası Böyle Biline.

Yazdık kuranı tevratı

Siz mi büyüdünüz ben mi küçüldüm, Ey beni sevenler nere gittiniz, Siz mi doğruldunuz ben mi büküldüm, Ey beni sevenler nere gittiniz. Sizler yol aldı da ben mi gelmedim, Gözünüz açıkta ben mi görmedim, Herkes menzil aldı ben mi ermedim, Ey beni sevenler nere gittiniz. Sizler dost oldu da ben mi uymadım, Eller hatır saydı ben mi saymadım, Gözünüz doydu da ben mi doymadım, Ey beni sevenler nere gittiniz. Sizler şan oldunuz ben mi kirlendim, Ufkunuz Aydınlık ben mi körlendim, Kanber’i mi sildiniz ben mi tükendim, Ey beni sevenler nere gittiniz. Kanber GÜRBÜZDAL

Kuru gülün dalındayım, Kısa ömrün yolundayım, Batmış gemi salındayım, Sizin olsun yar buralar. Dağ başında dumandayım, Kış ayında borandayım, Ecel gelmiş burhandayım, Ben gidiyom dar buralar. Ayrılığın derdindeyim, Gecelerin köründeyim, Cezalandım sürgündeyim, Bittim artık zor buralar. Ben Azrail elindeyim, Düşmanların dilindeyim, Öldüm gayrı sinimdeyim, Göçtü Kanber gül buralar. Kanber GÜRBÜZDAL

Seni ğördüm bir deryasın
bozkırlarda ğür yaylasın
coşkun ırmak çaglayansın
aş dağları gel kızılgöz.

Kızgın volkan kaynayansın

Şu koca dünyanın yiğit Arslanı, Büyük Şahım Merdan Ali değil mi? Bu koca evrenin büyük Sultanı, Hünkar Hacı Bektaş Veli değil mi? Şu yedi cihanın büyük mihmanı, Sevgi deryasının yunus cananı, İnsan Aleminin büyük ozanı, Abdal Pir Sultanın Şahı değil mi? Şu büyük evrenin barış elçisi, İnsan aleminin büyük öncüsü, Dünya mirasının bitmez incisi, Önder Kemal Paşa ulu değil mi? Şu fani Dünyanın Hak erenleri, Tarihlere yazan tüm hünerleri, Gelmişin geçmişin yol sürenleri, Garip Kanber Hakkın kulu değil mi? Kanber GÜRBÜZDAL

Kader çürüttü postumu, Kırdı tabağım testimi, Bitirdi yaren dostumu, Beni derde saldı gitti. Kadir Mevla beni buldu, Yâri geri vermez oldu, Yavrularım yetim kaldı, Fidanlarım soldu gitti. Azrail peşimde gezdi, Yuva kurdum geri bozdu, Şu bahtımı kara yazdı, Saçlarımı yoldu gitti. Dünya bana yük eyledi, Çekilmez dertler yükledi, Ozan Kanber dert söyledi, Kara toprak aldı gitti. Kanber GÜRBÜZDAL

BOZULDU

Tatlıyı acıdan seçmez oldum
Badeyi şerbeti içilmez buldum
doluyken bittim boş,iken doldum
diller,mi bozuldu ben,mi bozuldum.

MASUM

Şeytanı taşlıyor şeytan içinde
insanı yakıyor hırsı gelince
oyunu satıyor çıkar görünce
birde masum görünmez mi,