Mor bir kanaviçe örülü kalmış uykusuz gecelerimin yastığında
Her gözlerimi kapattığımda sen uyuyordun kapalı kalbimin karanlığında
Sanki rüyaydı bu dilsiz sokaklar konuşmaya başladığında
Sen dökülüyorsun tane tane gökyüzünün penceresi kırıldığında
Beyaz bir gelincik çiçeği gözleri sararmış
Bir yığın insan topluluğu kalpleri kararmış
Hani hatırlar mısın bir zemheri mevsiminin ayazında
Kovalamayin beni yataga
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Devamını Oku
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta