Kanatlan Sen De Uç Şiiri - Bahadır Koval

Ey harlı gönülleri alevlerde yaralı
Ve çalışkan ruhları zincirlerde paralı

Bu kuru borazanları ve ulu davulları duy
Karanlık bir marşı çalmaktalar derinlere

Ulaşmaktalar saraylardan şehirlere
Ölüm dolu fısıltılarda dizginli atlar

Üsküdar'ı dar etmekteler yeminlere rantlara
Çekilmekte en yedi tepelerden kadırgalar

Duymak artık bir şans değil gıcırtıları
Çünkü sarıyor ve boğuyor saltanat dolu manzaraları

Eziyor bir bilinmez güç nereden
Çağını Ülkesini ülküsünü müjdeleyen

Doğ işte nal sesleri dolu toprak boşalıyor
Doğ ufku keskin bir kızıllık yakıyor

Doğ ulu mabetler seni haykırıyor
Doğ ülkeni elzem bir kıtlık yakıyor

Şimdi atları üzerinde mızraklı erlerin
Kasırgaları kavrasın hektarlarca ovayı

Ve sen ey genç kapatmalısın
Bu vatanın bağrındaki sefil yarayı

Ellerinde asil bahşedilmiş güç
Geleceğin günlerinde gümüşi parlaklıklar

Sen çevirmelisin bu ırak safhayı Buyur,
Buyur elinde küçülsün uzaklıklar...