Bizdik, ihtişamı büyük yeleleriyle atlarımızı
gecenin dipsiz buğusuna aldanarak dört nala koşturan,
ölümün kefeni saran çapkın ve ipsiz kuyusuna
soğuyan cesetlerin sarkıtıldığı kuyulara
hepimiz kanayan bir yaranın kokusuna üşüşen kurtlarız en sonunda
sofrasına buyur etsin diye başka yaralıların iniltilerine kulak kabartan...
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta