Ömür defterim kaybetti sevgi sayfalarını nefret kasırgalarında
Mürekkepsiz kaldı hikmet toprağında gönül kalemim
Yazılmaz artık birlik adına mutlu bir tek cümle
İnzivaya çekildi cismim, ölümün yolunu gözler artık çürümüş uyuşuk bedenim
Unuttu gözlerim gözyaşını, dudaklarım tebessümü, ellerim sıcağı unuttu , uzun zamandır kimsesiz diyarlarda yaşamayı unuttu kalbim, unutmadı bir tek atmayı
Hayat kadehinde kalan bir iki damla acı şarabın son lezzetini alıyor dudaklarım
Geçmişe dair mezarımı kazdığımı bilirim bir tek
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta