Kamer Taşkın Şiirleri - Şair Kamer Taşkın

Bir ışık tuttu,
Karanlık mağaralara,
Tuttukça çıktı,
Her şey ortalığa.

Işığı gören, geldi peşi sıra,

Kim ne aradıysa sende buldu,
Şimdi herkes halinden memnun,
İstanbul, olan sana oldu.

İsmin her yerde,
Ayak basılacak toprağın nerde?

Baharsız kışta,
Bir yanımız,
İnişsiz yokuşta,
Canımız.

Varır mı? hedefine,

Sen çıkarken, ben iniyordum,
Sen giderken, ben geliyordum,
Sen ağlarken, ben gülüyordum,
Çarpıştık!
Ters yönlede giden araçlar gibi,
Bir daha ayrılamadık,

Gel de, geleyim,
Sev de, seveyim,
Git de, gideyim,
Ya da deme birşey, Öleyim.

Zamansız esti,
Katarken beni önüne,
Alıp gitti.
Kayıtsızca beni Öyle

Kanatları rüzgardan mı ne?

Ayrı durur şimdi,
Sıcaklığın senden,
Terkedilmiş bedenin,
Donmuş gözlerin,
Gerilmiş yüzün,
Kurumuş göller misali,

Sen benden gittin
Ben senden
Gittiğin, gittiğim yerden,
Dönülür mü?
Dönülse,
Gönüllerde görülür mü

Gülsem, ağlasam,
Üzülsem, sevinsem,
İyiysem, kötüysem,
Kazansan, kaybetsem,

Kaç para eder,

Dünyaya gelmedin,
Ayaklarınla,
Ve gitmeyeceksin
Ayaklarınla.

Acıya,