Kamer Taşkın Şiirleri - Şair Kamer Taşkın

Mevsim ne yaz ne bahar,
Havada kar kokusu olmalı,
Ama yağmıyor kar.

Yağsa,
Kristal kristal,

Arayanı,
Soranı,
Seveni,
Yoksa,
Dersiniz kimsesiz

Ne gidebildik buralardan,
Ne de kalabildik,
Yaşamak istedik,
Başka yerlerde,
Yaşaya yaşaya,
Bitirdik ömrü,

Bir ışık tuttu,
Karanlık mağaralara,
Tuttukça çıktı,
Her şey ortalığa.

Işığı gören, geldi peşi sıra,

Kim ne aradıysa sende buldu,
Şimdi herkes halinden memnun,
İstanbul, olan sana oldu.

İsmin her yerde,
Ayak basılacak toprağın nerde?

Gülsem, ağlasam,
Üzülsem, sevinsem,
İyiysem, kötüysem,
Kazansan, kaybetsem,

Kaç para eder,

Bana koşuyor,
Koşuyor mu?
Ellerini uzatıyor,
Uzatıyor mu?
Bana göre,
Koşuyor ve uzatıyor,

Gel de, geleyim,
Sev de, seveyim,
Git de, gideyim,
Ya da deme birşey, Öleyim.

Ben oturmuşken,
duvar dibine,
Duvar gelmişken,
Üstüme,
Güneş vurmuşken,
Yüzüme,

Baharsız kışta,
Bir yanımız,
İnişsiz yokuşta,
Canımız.

Varır mı? hedefine,