Kamer Şiiri - Dila Doğan

Öksüz sokakların anası çilekeş Kamer
Güneş'e tebelleş , yıldızlara kardeş Kamer
Her gece avare ayyaşlarla serkeş Kamer
Denize sevdalı, yakamoza muhtaç Kamer.

Yine geldim gözlerimde nemden rutubetle
Kabul et beni huzuruna o hikmetinle
Gün boyu yandım tutuştum acı firkatinle
Tekrar yolumu kaybettim yoldaşım ol Kamer.

Korkuyorum karanlıktan gel derdime sırnaş
Uzağım, ne bir damla su ne de sıcak aş
Perdeler sinsi bir düşman pencereler kalleş
En karanlık gecelere yine sen doğ Kamer.

Bekliyorum nur olup dol kara gözlerime
Hayranım meleklerden alınmış ak rengine
Sırdaşına bir selam ver akşamdan akşama
Nazlıca bir gelin gibi salın beyaz Kamer.

Sessiz hıçkırıklarıma gür sesle yankı ol
En düşkün, en muhtaç dualarıma Hızır ol
Herkeslerden sakladıklarıma da mazhar ol
Hazannüma gözlerime ilkbahar ol Kamer.

Gün doğuyor, veda beğen bize vedalardan
Yolcula beni lacivertlerin arasından
Daha yumuşaksın bana yataktan yastıktan
Uykusuz bırakma beni ey sevgili Kamer.