Kambur Kederim Şiiri - Döndü Dülger

Bırak sığ sularda yüzmeyi, bırak kanatsız uçmayı,
Bana nasıl sensiz nefes alınır ondan haber ver.
Yokuş tırmanmak zaten benim işim,
Kambur kederimi nasıl düze çıkarırım ondan haber ver.

Bırak geceden yıldız toplamayı,
Karanlıkta göz kırpan acıyla nasıl uyunur ondan haber ver.
Zoraki bir gülüş elbet yerleşir yüze de,
Kırılan dallarımla nasıl hayata tutunurum ondan haber ver.

Bırak şarkılardan medet ummayı,
İçinde dinmeyen ağıtlarla nasıl başa çıkılır ondan haber ver.
Gözlerin hâlâ zihnimin ücralarını gaspetmişken,
Hayallerimi ellerimle nasıl toprağa veririm ondan haber ver.

Bırak rüyalarda beni yoklamayı, bırak maziyi sorgulamayı,
Kanayan mısralara nasıl nokta konulur ondan haber ver.
Ben sensizliği ilmek ilmek doladım yüreğime,
Vazgeçerek bu ömür nasıl tamamlanır ondan haber ver.
Bırak sensiz mutluluk oyunlarından dem vurmayı da,
Sensiz ölümle yaşam arasında nasıl bir bağ kurulur ondan haber ver....
(Döndü Dülger)