Kalpte Sen, Gönülde Sen Şiiri - Döndü Dü ...

Maden bensizliği benimseyip çıktın bir yola,
Yüreğimi de al götür senin olsun.
Tek bir iz kalmasın, bu ten, bu canda
İster sakla, istersen at kuytu bir kuyuya.

Yokluğum farkettirmez bir yerdeyse
Bir sözün, bir bakışın kurşundur bana.
Sevdam nakşetmediyse ruhunda,
Yaşamak ta neymiş savur beni poyraz rüzgarlara.

Bana yük bu can senin yokluğunda,
Durmaz, susmaz, avunmaz hiçbir lafla,
Kesseler of demez, atar kendini bıçak altına,
Eyvallahı yok oluk oluk kana boğulsa da
Hasretin hergün öldürüyor nasıl olsa.

Baharda sensin, kara kışlar da sen.
Varsan varım, yoksan kör olurum ben.
Sen neyi reva görürsen, ben oyum, seninle çokum.
Kalpte sen, nefeste sen, bu canın içinde cansın Sen....