Kalp Bu Şiiri - Tülin Çay

yüreğinin damladığıı yer çoraktı
ensede bir sivilcenin
düğümlendiği yerde, tüm damarlarının patlamasıyla
patladın hayata
yüzlerce binlerce çiçek açtı
dokunduğun her yerde
omzunda nişan gibi duran bir BEN
göysünü kanattı
Hayat, zaten biraz ağrımak;
biraz da kanatlanmaktı.
Yeni düşlere yol almak için
yaralarını bırakmak gerekir her yamaçta
Daha fazla hafifleyebilmek,
dağları aşmak için
Sevgi nekadar güel olursa
içindeki irinler o kadar çiçeğe dönüşür sivilcelerde
Ve pürüzsüz sandığın hiçbir ten aslında öpülmemiştir
Dişlenmemiştir yaralarıyla
Bu yüzden buzdağının görünen yüzüne KALP diyorlar
Bu KALP e inanmıyorlar ama...
ONSUZ DA YAŞAYAMIYORLAR:::