Kaburgasından yaratılmış kadının sol göğsünden düşerken adam; kalkıp silkeler paçasına diken diken batmış ayrılık cümlelerini.
Sağ elinin bileğini dayayıp alnına, çekip siler ecel terlerini.
Kimsenin görüp gülüp gülmediğini umursamadan, düştü.
Kalbinden başka hiç bir yeri ağrımadan, adam.
Düştü, biliyordu.
Ve düşündü; daha dündü, sevgilerce sabahladığı,
Kısık sohbetlerin kısır sevdasından çocuklar doğuran kadın,
Düştü, uyandığında başlayan.
Bitti...
O kazandı, yenildi.
Bitti...
O kazandı, mezarı.
Bitmedi! dedi ve ekledi;
Mutlaka vardir cesur kadın, mutlaka vardır; bu hayatın rövanşı...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta