Ben seni sevdim,
Sessiz bir yangın gibi,
İçimde yanıp durdu adın,
Hiçbir dile gelmeden.
Kalsaydın,
Belki bir cümleye sığardı mutluluk.
Ama sen,
Sessizlikle gittin,
Ben seni
Hiç başlamamış bir hikâyede bıraktım.
Sana anlatmadığım ne çok gece var,
Gözlerimin dolup taştığı,
Kalbimin kapında nöbet tuttuğu…
Ama sen hep içeride sustun,
Ben dışarıda bekledim.
Sana veda etmedim,
Çünkü hiç hoş geldin demedim.
Sadece içimden sessizce yürüdün
Ve ben,
Gidişine ses etmeden
Kalmayı seçtim…
Kalmayı, ama sanki gitmişim gibi.
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 12:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!