Kalmadı Şiiri - Öznur Saka

Sen de herkes gibi vur yerden yere
Zaten kırılacak dalım kalmadı
Köprüler kursan da canımdan sere
Bir adım atacak halim kalmadı

Gönlüm ne aradı kendi huyunca
Dermansız uzandım boylu boyunca
Hep toz toprak oldu ömür boyunca
Gelip geçeceğim yolum kalmadı

Ayrılmaz dalından gül ile diken
Bahçemde bin türlü çiçeğim varken
Alemde en usta bahçevan iken
Alıp koklayacak gülüm kalmadı

Bana bilmediğim derdi tattırdın
Önce maldan sonra yardan ettirdin
İki dili birden nasıl yutturdun
Aleme çıkacak dilim kalmadı

Bendim bu cihanın büyük kaptanı
Yine de ben oldum elin aptalı
Verdim de incili pembe kaftanı
Altıma açacak kilim kalmadı

Bana ümit verdin “gülüm” diyerek
Ayıramaz bizi ölüm diyerek
Firavun’u geçtin zulüm ederek
Senden daha büyük zalim kalmadı

Meylin belli değil yönün dördüne
Çare bulamadım senin derdine
Gittin senin için Acem yurduna
Derdini bilecek alim kalmadı