Gönlüm yaşıyor adeta, kar kış boran
Başımdan tütüyor, kap kara dumanlar
Yaralı yüreğim hicranım, hep kanar
Pervane olmuş saatlerimizde, akrep ile yelkovan
İnsanlığı, aşkı sevdayı, asaleti, özü medeniyeti, vuruyor
Hoyrat bildiğim zalim, kindar, öfkeli, kibir dolu zamanlar
Uçuşmuyor semalarımızda artık, umuda kanat çırpan turnalar
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir