Hayat,
Hata yaptığında bunlardan ders almandı
Tam olarak.
Haklı oluşlarında bile mutlu olamazsın mesela,
Acı bir hüzün olur
Sevinemezsin sanki
Çünkü hikayemsi bir gerçeği vardır duygularının
Ardında sakladığın.
Mutlu insan, ya da iyi insan
Olabilmek,
Haklı mı? Mutlu mu?
Sanırım mutlu olmaktı
İstediğin.
Bir şeylerin ardında gizlemediğin.
Ve bu da böyle imiş dediğin
Kim bilir belki de yaş aldıkça öğrendiğin
Göründüğün ve olduğun gibi olmayı
Kabullendiğin gerçeğindir.
Senin.
Değişmiyor değil mi çünkü.
Kelimelerin sıralamalara yetmediği yerlerde
Kendini bulduğun
Ve kayıtsız koşulsuz
Hayatın böyle bir yer olmadığını
Bir kez daha anlayıveriyorsun..
Değil mi ?
Aslın da
Ömür boyu baki olan
Sana kalan yalnızlığı.
Ve tüm çabalarına rağmen
Tek küreğin sadece
Kendi ekseninde daireler
Çizebildiği gerçeğinin hiç değişmediğini.
Görüyorsun.
Ve Sonra
Buruk minik bir tebessümle
Şu dünya da
Ben de olup kalıveriyorsun…
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 09:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!