Kalemin Dili Şiiri - Aygül Zade

Aldım elime kalemi,
Bugün içimden geçenleri yazmak istedim,
Kelimeler sanki birer yara,
Her harf bir sızı, bir nefes gibi içimde gizledim.

Bir yanda yaşanmamış düşler var,
Bir yanda unutulmamış izler,
Bir gülüşte başlar bazen umut,
Bir bakışta biter nice baharlar, nice sözler.

Yalnızlığın bile sesi var artık içimde,
Suskunluğum konuşur gecelerde,
Bir “keşke” yankılanır kalbimde,
Adını anınca titrer ellerim, sebepsizce.

Yazmak istedim… çünkü anlatamadım,
Anlatmak istedim… çünkü susunca yandım,
Ne kadar bastırsam da içimdeki fırtınayı,
Kalem her defasında kalbimi yakaladı.

Bir satırda çocukluğum,
Bir cümlede yorgunluğum,
Bir paragrafta sevdiğim,
Ve sonunda… kırgınlığım.

İçimde bir dünya var, kimse bilmez,
Ne gülüşüm gerçek, ne sessizliğim tesadüf,
Her kelimede biraz ben, biraz sen,
Biraz umut, biraz hüzün var üst üste.

Kalemim ağlıyor bazen,
Mürekkebi gözyaşım gibi damlıyor kâğıda,
Yazdıkça değil, sustukça eksiliyorum,
Çünkü her cümlemde bir “sen” kalıyor arda.

Ve anlıyorum sonunda;
Yazmak, unutmak değil,
Yazmak, yeniden hatırlamak aslında.
Bir kalemin ucunda saklı kalan sevda,
Bir yürek kadar derin, bir ömür kadar kısa…

AygülZADE ✍🏻🎙️