Siyah kalemime sorarsanız,
Ne kimseden korkuyorum - der,
Ne de kaderden çekindiğini söyler.
Gerçeklerin yalnız gerçeklerin
hayranıdır gördüğünüz şu kalem.
Bazen şeytana uyar
şair kalemi.
Ve o an var ya, o an
elim kalemin boğazına sımsıkı
sarılır,
kalemin gözlerinden yaş gelir.
Sonra
kalem elimin diktesi ile yaşar
elimse kalbimin.
Kalbim bir şey söyleyecek olursa
sağ elim kesin yapacak
kalbimin söylediğini.
Tanrım, fakat ne kadar acı olsa da,
Bir itirafta bulunmak istiyorum:
Sağ elim kalemime,
kalbim sağ elime,
dünyaysa şu kalbime
idam sehpasıdır,
idam sehpası…
18 Şubat 1991
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 18:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!