Ömrümün kıyısında çiselerdi keklikler…
Köyümün ortasında bir kızıl denizdir Botan
Bütün suları yakarak geçiyorum aşkların günbatımından
Sevdiklerim formalite diplomalar beklemeden gitmişlerdir
Ki kısa etek giymeye alışkın olmayan o kızlar
Rüzgârdan ölümüne korkarlar yanakları al al
Ve utanırlar, gönülsüz uzatırlar saçlarını yer yataklarına
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
