Kalemin mürekkep ile olan sevgisi gibiydi bizim sevgimiz
Mevsimine küsmüş bir papatya yorgunluğunda sorardı seni bir şiire bazen
Ve dökülürdü boş mısralara satırlara hecelerle sev sen de sevmesen de
Yaprağını koparamam ki dercesine
Ve kalemin mürekkeple olan ilişkisiydi bizim benliğimiz
ben yazdıkça sen tükenir din tükenir din de ben bilemezdim
Ve kalemin mürekkebe olan sevgisiydi sevgimiz
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta